Rivaliteit: Wie is de liefste?

"Au! Mam, hij doet me pijn!", gilt m'n dochter. "Maar jij gaf steeds geen antwoord en ik vroeg het je al heel vaak!", schreeuwt m'n zoon eroverheen. Die onderlinge ruzies, die meningsverschillen, dat buitensluiten van elkaar, dat krachten meten met elkaar... Soms maken ze me verdrietig en dan wens ik dat ze "eens wat liever zijn voor elkaar". Soms maken ze me boos en gefrustreerd: "sjonge, houd daar nou eens mee op! Jij mag de ander geen pijn doen en jij moet antwoord geven als je wat gevraagd wordt"...

'Waar het tussen broers en zussen heel vaak over gaat - ook als dat niet wordt uitgesproken - is over wie de meeste liefde en erkenning van de ouders kreeg en krijgt' (Van den Eerenbeemt, 2016). Ik was in de valkuil gestapt om te reageren op het zichtbare en vooral hoorbare gedrag en had de laag die eronder zat niet gezien. In die valkuil stap ik geregeld. Vooral op momenten dat ik moe ben of dat ik nog snel even iets 'moet' doen. Ik zie dan minder goed de reden achter gedrag en reageer vooral op het gedrag wat mij stoort: ik kan me niet goed concentreren waardoor dat taakje wat ik 'even moest doen' veel langer duurt dan ik had verwacht of ik heb even behoefte aan wat meer rust aan m'n hoofd wat in een huis met vijf bewoners vaak ver te zoeken is. Maar deze eyeopener wil ik meenemen de volgende broer-zus-ruzies in. "Ik houd van jullie allemaal evenveel. Ik bewonder je omdat je zus bent of zo goed kunt, maar dat beïnvloedt niet mijn liefde voor je. Je hoeft het niet te verdienen en je kunt het ook niet verliezen. Ik hou van jou".

Niet dat er dan nooit meer rivaliteit zal zijn. Want 'binnen de veiligheid van het gezin oefenen kinderen zich in ruziemaken en het weer bijleggen, in plagen en geplaagd worden, in onderhandelen en argumenteren. Maar ze oefenen ook in het opkomen voor elkaar en zichzelf, in winnen en verliezen, in het omgaan met jaloezie en angst, in geven en ontvangen' (Van den Eerenbeemt, 2016). En als ik dit zo lees dan vind ik die onderlinge ruzies een stuk minder erg. Dan dienen ze een doel: het ondersteunen van de ontwikkeling van kinderen. En het is ook een compliment: het is dus veilig in ons gezin om zo met elkaar om te gaan. Omdat ze weten dat die liefde er is en zal blijven: onvoorwaardelijke liefde, meer dan genoeg voor alle drie.

Literatuur:

Van den Eerenbeemt, E.M., (2016). De liefdesladder. Uitgeverij De Arbeiderspers.

#PraktijkGeliefd #Deliefdesladder #Rivaliteit #Onvoorwaardelijkeliefde